Sja, vrijdag waren we eruit, we gingen onze zoektocht naar het perfecte pension staken.....Zaterdag nog uit met C. en dan voortaan gewoon relaxed op vakantie hier.
En toen... liepen we vrijdagavond via het strand (even kijken naar de mooie zonsondergang) door een stukje Kremasti waar we eigenlijk nog nooit hadden gelopen. Mooi stukje....en toen liepen we tegen een pensionnetje/hotelletje/garsonieres aan en daar stond een bord "te huur" bij....
Mooi tuintje erachter met een paar olijfbomen erin....mooi tuintje ervoor, alles keurig verzorgd, kleine receptie binnen, maar het was gesloten en er was niemand te zien.
Maar...het liet ons toch niet los, dus wel even foto's van gemaakt, konden we het morgen aan C. laten zien.
Maar eerst zaterdag voor de laatste keer naar de oude stad. En voor het eerst hebben we langer dan 10 minuten op de bus moeten wachten, maar het viel gelukkig mee en we waren toch nog vroeg in de stad.
Souvenirs gekocht, beetje gewandeld, ook nog even gezocht naar het turkish mansion bij Menandrou, wat we in december hebben bezocht en waar toen nog hard aan werd gerestaureerd, maar de deur was dicht en het bord van de eu was weg. Waarschijnlijk waren ze klaar met de werkzaamheden en was het complex prive ofzo.
We hadden de kids beloofd dat ze nog een keer naar MacDonalds mochten en dan zouden we boven zitten zodat zij konden spelen. Zo gezegd zo gedaan, ze hebben zich prima vermaakt en er was nog een nederlands kindje, dus het was een drukke, gezellige boel.
Toen wilde ik eigenlijk langs twee fourniturenwinkels en dan lekker naar de bus, maar Richard wilde de andere kant op. En dat was eigenlijk ook wel weer leuk, stukje nieuwe stad. Maar het was wel heeeeeel erg warm, de wind was weer weg en dan valt het niet mee, zeker voor de kindjes niet.
RIchard voorop en ik wist echt niet meer waar we zaten, maar voor ik het doorhad kwamen we bij het fourniturenwinkeltje uit. De lieverd.
Nog wat gekleurde lintjes gekocht en toen naar het volgende fourniturenwinkeltje, ik had daar een week eerder leuk bolletjeslint gezien, dat had ie niet meer, maar nog wel genoeg andere leuke dingen, maar ik heb me ingehouden en twee hele mooie stukken lint gekocht.
En toen waren we dus zo bij de bus, eerst wat drinken gekocht, want het was echt super warm. We konden zo de bus in en zo waren we zo weer terug bij het hotel. Het idee was om nog te gaan zwemmen 's middags, maar het was al best wel laat en warm enzo, dus de kids gingen een beetje hangen, televisie kijken, spelen en mama helpen met de koffers inpakken.
We hadden bij de zwembadbar afgesproken met C. dus daar gingen we vast wat drinken en de kids lekker spelen. Die hebben daar de laatste dagen een vriendinnetje gevonden dus die vermaken zich allemaal best daar.
Ik kreeg een sms-je dat C. later zou komen dus ik bedacht dat het wel handig zou zijn als ik vast naar het kantoorboekhandeltje zou gaan waar ik eigenlijk 's avonds naartoe had willen gaan. Nog een paar Poscapennen gekocht en wat fineliners. Geen krantje, wat ik eigenlijk ook graag had willen kopen en ik had geen zin om naar de kiosk te lopen, veel te warm!
Even naar de supermarkt, nog wat lekkers kopen voor 's avonds en onderweg, want de volgende ochtend moesten we alweer naar huis.
Daar ook geen krantje, dus een sms naar C, je weet maar nooit, hihi.
Toen ze er was had ze een onwijs leuk dik grieks tijdschrift, ook perfect!!!!
Natuurlijk meteen over het pensionnetje/gevalletje.....ik weet nu ook het verschil tussen enoikiazetai en enoikiazontai....het eerste is als iets in zijn geheel te huur is en het tweede is als het er meer zijn, oftewel in dit geval, per kamer/appartement.
Zucht, dat hebben wij weer. Maar we zijn er toch even naartoe gereden en ze heeft meteen gebeld, want je weet maar nooit, misschien wil de eigenaar het ook best in zijn geheel verhuren. En ja hoor, hij was daar in geinteresseerd, maar hij had nu geen tijd en zat in Rhodos stad. C. mocht hem maandag terugbellen....oftewel, toch nog even spannend.
Maar als dit het dus niet is, dan is het einde verhaal en gaan we ons richten op ons huisje hier en de tuin flink aanpakken. Dan maken we hier onze Secret Garden.....
Met zijn allen nog even lekker op het pleintje gegeten en gedronken en toen moest C. naar de zaak (de leerzaak) en hebben we uitgebreid afscheid genomen.
Wij gingen terug naar het appartement, maar eerst even bij de receptie de laatste mails gecheckt en de rekening voor de airco en nog wat openstaande drankrekeningen betaald.
Toen verder alles ingepakt en uitgezocht en weggegooid enzo enzo....laatste avondje, zucht, we willen nog helemaal niet naar huis. Zeker niet nu dat pensionnetje misschien zomaar wel iets zou kunnen zijn....
Maar het werd ochtend en we zaten om half negen klaar om te worden opgehaald. De bus kwam en na een uitgebreid afscheid met de dames van het hotel moesten we echt weg. Toen we bij het vliegveld waren kwam er een hostess de bus in die ik niet kon zien maar wel horen. Hahaha, het was C. konden we lekker nog een keer afscheid nemen.
Maar toen we in de rij stonden om in te checken stond ze er ook weer, dus dat was wel heel grappig. Voordat we aan de beurt waren kwam er zenuwachtig een medewerker naar ons toe, met hoeveel personen we waren en hoeveel bagage we hadden, sja we zijn met zijn vijven en met drie kinderen, dus dan mag je niet verspreid zitten, gevalletje apart, erg interessant. Ik zei per ongeluk dat we vijf stukken bagage hadden (was in de war met de cabinebagage) maar C. ging gelukkig even zeggen dat het er vier waren. We kregen haastig de labels aan de koffers, terwijl we nog gewoon in de rij stonden, hoefden dus niet te wegen, sja met vijf personen mag je honderd kilo meenemen en je kon zo ook wel zien dat we dat bij lange na niet haalden.
Dus door naar de scanner maar daar zagen we dat een van de tassen geen label had...aaaargh......dus weer terug naar die dame, die boos....maar goed, label eraan en weer terug naar de scanner....pfoe, lekkere ochtendgymnastiek zo.
Toen maar meteen door naar boven waar het ook weer errug lang duurde, dan is het in december toch allemaal wel heel wat relaxter, haha.....
Dymion begon te piepen dat ie zo nodig moest plassen maar we konden geen kant op. Alles en iedereen door de scanner en toen gauw naar de wc.
Even later mochten we al het vliegtuig in en we zaten op de allerachterste rij, ik vind dat met opstijgen nooit zo heel lekker, maar er waren leuke stewardessen die ook heel lief met de kids waren en zelf ook aan het kletsen waren, dus het was uiteindelijk toch gewoon heel prettig.
Tot Dymion in zijn broek plaste. Humpie, hij was helemaal van slag, maar hij kreeg wel heeeeeeel veel aandacht van de stewardessen en hij wist het ook, haha....
Dekentje onder zijn billen (met een schone onderbroek uit zijn koffertje), dekentje over zich heen, kussentje achter zijn rug en nog veel meer aandacht, haha.
Volgens mij vonden de stewardessen het ook wel gezellig zo.
Het was een fijne vlucht en voor we het wisten waren we geland. DYmion's broek was droog dus die moest ie maar weer aan....
Gauw naar de koffers en toen door naar de transferbus voor P3. Die kwam snel en we waren al gauw bij onze eigen auto.
Binnen twee uur na de landing waren we thuis. Erg prettig zo, volgend jaar weer!!!
