Ik ben gek op roze, maar.....

Hahahahahaha....vandaag weer eens gezellig mailcontact met de makelaar. Mijn moeder had uitgevonden dat een van de pensions waar we ons oog op hadden laten vallen "The Pink Elephant" heet. Leek me een hartstikke leuke naam, als het ooit nog wat wordt met het scrappen, dan heb ik meteen een goeie naam daarvoor.....geweldig toch? Bovendien, roze is toch weer iets aparts, opvallend, vooral in zo'n oude stad.

Ja......en waarom heet het eigenlijk PINK Elephant????

Proest...hahahaha.....(het zit ons ook nooit eens mee).....gniffel.....het ligt in de ROZE buurt van Rhodos stad. Gezellig!!! Meid, wat enig.... ja.... maar toch, geen idee hoe dat er 's avonds aan toe gaat, maar het lijkt me toch gezellig als de kinderen ook gewoon een beetje kunnen rondhobbelen daar.....

Nou ja, hoe dan ook, we hebben nu dus in totaal vijf panden die de moeite van het onderzoeken waard zijn. Nog steeds die eerste ("ons pension") maar ze wil nog steeds niet verhuren en ook niet zakken met de verkoopprijs. Dan een gezellig roze pensionnetje, twee opknappanden en een soort Fawlty Towers in het nieuwe gedeelte. Klink ik hoopvol? Ik hoop het wel, want we zijn het wel hoor!

We zullen doorgaan.....ech wel.....

Zoveel geschikte panden ineens????

De makelaar mailde....het regende en hagelde op Rhodos. Hier is het nu prachtig weer....hoezo er bestaan geen weergoden??? Zolang de goden ons dus blijkbaar goedgezind zijn, moet het toch allemaal weleens gaan lukken allemaal???
De makelaar is bij een andere makelaar langsgeweest (waar ik die panden uit het vorige bericht had gezien) en die makelaar had ook nog weer een andere suggestie en "onze" makelaar had ook nog een ander pand gezien, dus ze heeft wat te doen, zij gaat er drie bekijken en ook nog dat ene pension voor die 800 euro per ???. Kijk, als dat per maand is....moeten we dan nog nadenken? De aera bedraagt 27.000 euro, dus dat is ook geen probleem, houden we nog genoeg over als buffer......

Kortom, het is en blijft spannend. Vandaag is Richard jarig, het zou toch mooi zijn als we nog eens een leuk mailtje uit Rhodos kregen. Maar ja, ook op Rhodos is het gewoon zondag, dus we blijven gewoon maar even dromen. (Richard is lekker aan het werk en ik ga straks een taartje bakken voor hem, misschien maak ik er wel wat grieks van, hahaha.)

Dit pand had onze makelaar van binnen bekeken en ze was er enthousiast over, lag niet in de ridderstad, maar wel er vlakbij in een monumentale wijk van de "nieuwe" stad, waar ook veel grieken komen (ja, die gaan natuurlijk niet uit in dat toeristische riddergebeuren)....

Op jacht naar het "perfecte" pand...

Inmiddels is de makelaar nog druk bezig voor ons en moeten we voor het financiele gedeelte een aantal dingen verzamelen en opsturen, dus daar zijn we mee aan de slag. Het meeste hadden we al (we waren al wel ietsje voorbereid natuurlijk, hihi) en de rest verzamelen we nog even, dat komt goed. Ik ben alleen bang dat "ons pension" te hoog gegrepen is, maar goed, we wachten geduldig af...ahum...

Ondertussen natuurlijk flink aan het zoeken en de makelaar is ook al onderweg naar een ander pension....we hebben weer wat moois gezien, maar ja...of dat wel haalbaar is denk ik ook niet echt...tis wel moooooi....

Vooral die tuin, he.... het pand is gedateerd, maar het dak is nieuw en het ziet er allemaal best verzorgd uit, maar het zal moeten worden geschilderd en er zal hier en daar een muurtje of deurtje bij moeten, maar het is geen bouwval in elk geval.

Dan staat er nog een pension te huur, maar dat is in het nieuwe gedeelte en dus minder romantisch, bovendien geen tuin, maar wel tien kamers en niet duur.... het wordt er allemaal niet gemakkelijker op. Het ziet er erg leuk uit op de foto's, maar ondertussen weten we natuurlijk dat dat helemaal niks zegt. Het lijkt een beetje Fawlty Towers, dat vonden we allebei, hahaha...


Dan is er nog een pension in de oude stad, hoge verkoopprijs, maar misschien ook wel te huur, dan zou dat ook nog een optie kunnen zijn, ook helaas...geen tuin, wel een klein beetje een buiten...wel mooi verder, maar ja, alles hangt af van de locatie!


Wie nog duimen over heeft, mag dus nog even doorgaan met duimen!!! Hahahaha....

En dan nog even het psychische gedeelte..... waarom moeten we perse NU??? Waarom willen er nou perse zo'n vaart achter zetten??? We wonen toch naar ons zin, zijn gezond, hebben het goed....
Moeilijk hoor, om daar een antwoord op te geven. We zijn er aan toe. We hebben een stap gezet en voelen ons er helemaal goed bij. We willen geen stap terug meer doen, we willen nu doorzetten. Het is al meer dan tien jaar een droom van ons en soms moet je kansen grijpen of kansen creëren om ze te grijpen.
De kinderen zijn lekker grieks aan het leren en zouden nu zonder al te veel problemen naar school kunnen daar. Over een paar jaar is dat toch weer lastiger. Nu beginnen ze bij het begin.
Ja, we wonen hier naar ons zin...redelijk, het huis is geweldig, de buurt niet onaardig, maar het gaat achteruit, zoals niet alleen in onze wijk, maar in het hele land.
We zijn ook gezond, althans, Richard heeft hier in Nederland veel meer last van zijn astma dan in Griekenland, toen we er drie weken waren, heeft ie nauwelijks gehoest en na dag 1 terug in Nederland was het alweer raak. Dymion's huidje zag er ook veel beter uit (oke, niet toen ie de laatste week een soort krentenbaard kreeg), zijn eczeem was zo weg. Nu is het nog niet terug gelukkig, maar dat zal wel weer komen.
We hebben het goed...ja...we kunnen boodschappen doen, af en toe uit eten, ik kan scrappen, dus wat dat betreft geen klagen. Maar hoe Richard zijn geld verdiend is een minpuntje. Het loopt niet lekker, hij is er ook aan toe om de touwtjes zelf in handen te nemen, iets voor zichzelf te doen.
Dus....vandaar....nu!!!

We zullen doorgaan.....

Dat waren de laatste woorden uit een mailtje van onze makelaar. Maandag komt de financiele man met een lijst met gegevens die hij van ons nodig heeft. Ik had zelf nog wat panden gevonden en doorgemaild, waarvan er een geen buiten en geen binnen bleek te hebben en waar de kamers per maand en per jaar verhuurd worden. Schiet niet op dus....en een opknappand wat echt veel te veel ruine is, dus ook geen optie (tenzij het volledig gesubsidieerd zou worden en dat wordt het niet) en een derde pand dat ze zelf niet kende en waar ze volgende week zal gaan kijken....
Ze blijft zoeken, wij ook, en maandag kunnen we verder met gegevens om iets (of het) te kopen.
Ondertussen blijf ik er steeds meer griekse woorden instampen en is het lezen van "de kleine zeemeermin" in het grieks steeds beter te doen. Nog even en ik kan het zonder moeite voor gaan lezen (en dat ik het dan dus zelf ook begrijp, hahaha).
De eerste regen is gevallen op Rhodos...dat is dan weer grappig, want hier is het prachtig mooi weer met een strakblauwe lucht, maar ja, ik ben gisteren wel bijna de hele dag knock out geweest, beetje grieperig ofzo....vandaag weet ik nog niet, alles doet zeer en ik ben harstikke verkouden, maar ik wil gewoon ff lekker soppen, opruimen, wassen en scrappen. Bovendien krijg ik strax een din op visite, dus ff gezellig beppen!!! (En scrappen!!!!) En dat kan hier dus wel zomaar, daar moet ik dan dus gewoon even lekker van genieten...San, de M&M's staan klaar, hoor, hihihi

Eindelijk bericht....maar geen goed nieuws....

Vanmorgen kwam er een mailtje uit Rhodos. De eigenaar heeft zich bedacht en heeft besloten het toch niet te verhuren. Wat een tegenvaller. We hebben de makelaar nu opdracht gegeven om te zien of er een mogelijkheid is om het te kopen, maar ik heb niet zoveel hoop, omdat we nou eenmaal niet zo veel "eigen" geld hebben.
Ik zou het veel prettiger vinden als we het konden kopen, hoor, want ik geloof niet dat de eigenaar een fijne verhuurder zou zijn.
Nou ja, ik ga er dus van uit dat het niet gaat lukken, maar mocht er iemand zijn met een tonnetje of wat over, dan mag ie dat natuurlijk overmaken, hahahahaha.....

En anders...ja anders gaan we gewoon weer verder zoeken. Wat een ellende zeg, dit. Het huilen staat me nader dan het lachen op dit moment....Richard is vrij vandaag dus we kunnen samen grienen, haha.........

Een week verder en nog steeds geen nieuws uit Rhodos

Het is inmiddels een week geleden dat we de makelaar lieten weten dat we ervoor gingen. Het is vijf dagen geleden dat we de makelaar lieten weten dat het financieel ook helemaal rond is. Maar toch hebben we nog steeds geen nieuws. Ik begin de moed te verliezen, ze zal zich wel bedacht hebben inmiddels, we hadden toen zo slim moeten zijn om te bedenken dat we best konden leven met die commissieregeling. Wij zijn nou eenmaal niet zo vlot. Nu heeft de eigenaar vast geen zin meer in die toestanden. Ze wil het natuurlijk gewoon veel liever verkopen en misschien is er al wel een serieuze koper bezig.
Vast wel...ik ga er nu van uit dat het feest niet doorgaat. Althans...dit feest, we moeten op zoek naar wat anders, maar ik begin ook zomaar te vrezen dat er niet veel is dat net zo perfect is als dit pand.
En dan? Moeten we dan buiten de stad gaan zoeken? In een leuk gezellig dorpje? En de kinderen dan? Hoe moeten ze dan naar school? En hoe komen ze dan naar de Nederlandse school 's middags? En als er een een gat in zijn hoofd valt? Dan zijn we niet in vijf minuten bij het ziekenhuis.....
Nou ja, we zijn nu ook niet in vijf minuten in een ziekenhuis....zeker niet als ik op de fiets moet....da's ook weer waar. Vorig jaar moest ik ook een kwartier lopen naar school...hmmm....
Richard heeft van de week een grote fles champagne (hadden we een keer gekregen) in de koelkast gezet..."zo", zei hij, "nu gaat er goed nieuws komen uit Rhodos, ze hebben gewoon gewacht tot wij die fles koud hadden". Nou helaas, het heeft dus niet geholpen.

Blijven duimen dus maar weer allemaal.....

Nee....nog niks...

Gisteren wel een mailtje teruggekregen van de makelaar, maar er is nog geen antwoord van de eigenaar. Ze moet het met haar man overleggen en die werkt 's nachts en daardoor kan het vaak eventjes duren voordat ze met elkaar kunnen spreken...enzo, enzo....

Dus....nu is het alweer dinsdag en wachten we nog weer rustig (not) af......uiteraard zal ik het hier meteen melden (nadat ik Richard gebeld heb, haha) als er wat nieuws is. Goed of slecht nieuws, ik hoop gewoon dat het vandaag gebeurt, dan kunnen we tenminste verder.
Verder met zoeken, of verder met verkopen van de spullen en uitzoeken wat we allemaal nog moeten regelen........
Ondertussen zit ik te stressen als een kip zonder kop, ik ga vandaag gewoon ff soppen en scrappen....mezelf bezig houden!!!

Geen nieuws is....????

Goed nieuws???? Ja, dat zeggen ze wel, maar of het nou ook echt zo is, is in dit geval nog steeds af te wachten. Jammergenoeg nog niks gehoord, maar goed, het is nu ook weekend natuurlijk. Ik ga er van uit dat we morgen toch wel wat meer weten.
Ik ben weer flink bezig met mijn griekse cursus en ben zelfs al....ja....noem me voorbarig.....mijn kookboeken aan het doorspitten op zoek naar bijzondere hapjes. Ahum, ik weet het, slaat nog helemaal nergens op, nog genoeg andere (lees: belangrijke) dingen te doen, maar je moet toch ook de leuke dingetjes tussendoor doen. Toch?

Dan heb ik wel wat goed nieuws voor iedereen die hier geen reactie kon plaatsen, ik heb de instellingen aangepast, dus nu moet het voor iedereen mogelijk zijn om een leuke reactie te plaatsen (ook anoniem nu dus). Die morele steun hebben we hard nodig, hoor!!!!

En voor de mensen die heel graag financiele steun willen bieden, gaan we het blokje "voor de sponsors" (rechtsboven in het scherm) steeds verder uitbreiden. We zijn in principe dan wel financieel rond, maar extra geld is gewoon prettig om een beetje een buffer te hebben. Dus, maak ons los, zodat we niet zoveel te verhuizen hebben, hahahaha...

We zijn er klaar voor/mee, wij willen ervandoor!!!!

Liefs, Elvira

Een voorteken???? Of gewoon grappig...

Ik geloof niet in voortekens, maar toen ik dit vanmorgen tegenkwam moest ik toch wel even glimlachen....... De titel van deze song van Depeche Mode luidt: "Nothing's Impossible"....tuurlijk sowieso al very appropriate, maar....luister en kijk en zet het clipje even stil na vijf seconden.......

Wat zie je dan in beeld??? Wat is dan niet onmogelijk??? Juist!!!!

En nu wachten op groen licht!!!!!

Hoera, we hebben de financien rond.....wat geld betreft kunnen we, nu nog een positief antwoord uit Griekenland....ze is lekker vlot, dat weten we inmiddels (de eigenaresse dus, de makelaar doet gewoon haar best) dus we zullen wederom geduld moeten hebben.

Maar het is nu gewoon zooo spannend, dat je hier in huis echt een heeeeeeel scherp mes nodig hebt, want hij is echt niet te snijden!!!!!!!
Ook al zou het dit toch niet worden (waarom duurt het anders zo lang voor ze antwoord geeft?) dan weten we in elk geval dat we wat financien betreft niet meer in de zenuwen hoeven te zitten. We weten wat wel en niet kan en we kunnen de magere maanden doorkomen zonder echt op een houtje te hoeven bijten.
Dat opknappand gaat dus gewoon niet, maar dat is niet zo raar, want als je alles daar zou laten doen en met alles wat erbij komt kijken ben je 100.000 euro kwijt. Op zich natuurlijk nog niet gek, want het pand wordt compleet gereconstrueerd zo'n beetje...maar goed, zoveel geld hebben we gewoon niet, bovendien moet je dan nog beginnen. Met niks.....

Tuurlijk, met die 10% regeling zijn we helemaal niet blij, maar wij gaan onze eigen klanten werven, dat zouden we met zo'n opknappand toch ook moeten. Dan betalen haar klanten gewoon lekker 10% extra....

Ondertussen zit ik me weer suf te leren op mijn grieks en moet ik ook het ondernemersplan gaan bijwerken en verder met mijn emigratieplan. Ook barst mijn hoofd uit elkaar van de scrapinspiratie, dus de dagen zijn te kort. Gelukkig maar, want de tijd kan nu niet snel genoeg gaan........

Zodra ik wat weet....... horen jullie het meteen!!!!!

Liefs, Elvira

Doet u toch maar liever die andere....

Ondertussen.......in een koud en nat Nederland....gaan onze gedachten regelmatig naar het "andere pand", dat al af was, met die prachtige tuin, met die eigenaresse met die vervelende voorwaarden.....
Maar zijn die voorwaarden nou echt onoverkomelijk??? Want als zij tien procent wil van elke klant die van haar is.....dan nemen we gewoon haar klanten niet aan...hahahaha.....
Okee, misschien iets overdreven, maar...haar klanten zijn Scandinavisch, want...zij is Zweedse. Onze doelgroep komt niet speciaal uit Scandinavie, onze pijlen richten wij op Nederland, Belgie en de Balkan....dus eigenlijk is het misschien gewoon best te doen.
Het eerste jaar veel reclame maken in eigen land en dan hopen op het beste, kan dat? Is dat reeel? Het is beter dan een pand compleet te moeten opknappen, dan zodra het af is, huur te gaan betalen en nog helemaal geen klantenkring te hebben. We moeten dan echt met nul beginnen en dat is natuurlijk een veel te grote gok. Bovendien is de ligging van "die andere" veeeeel gunstiger, dus....sms-je naar de makelaar gestuurd, of de eigenaresse ons nog wil hebben en weer afwachten dus....maar ja, met ons geluk (niks in de staatsloterij dus) zal het wel NET verkocht of verhuurd zijn aan een ander....

Iedereen weer duimen dus!!!!!

Het gaat het niet worden.....denk ik.....

Net een mailtje gekregen, er moet echt veeeeel opgeknapt worden en omdat je in een ridderstad zit, zijn er dingen die je niet eens zelf MAG doen. Subsidie is helaas niet mogelijk, althans, het is alleen maar rendabel bij grotere verbouwingen.
Nou vind ik dat niet eens zo ernstig allemaal.....er is toch een hoop wat je zelf zou kunnen doen en het hoeft niet in een dag af. Want, nog steeds is de eigenaar bereid om pas huur te vragen als we kunnen gaan draaien.
Maar wat mij wel afschrikt, is restaurant Socrates Garden, dat, zoals de naam doet vermoeden, een prachtige tuin heeft, met fonteinen en al....en daar zouden wij dan dus pal tegenover zitten, met onze kleine "secret garden"..... okee...we hebben geen restaurant, maar willen wel mezzes serveren, maar daar heb ik dan een hard hoofd in, met zoiets op rolafstand....
Bovendien lijkt Socrates Garden wel erg op Secret Garden....niet dat wij die naam "moeten", maar het is eigenlijk wel wat we willen zijn, een verborgen oase van groen en rust, maar ja...die zit daar dus al, al kun je daar niet overnachten natuurlijk....

Ooow.....wat een ellende, nou ja, we gaan vanavond natuurlijk met de Jackpot aan de haal, dus eigenlijk maakt het niet zoooveel uit...

En nu maar wachten....

We hebben samen een flinke lijst met vragen samengesteld en die naar de makelaar gemaild. Voordat we er zomaar een vliegreis tegenaan gooien willen we toch eerst wat dingen zeker weten. Dus..nu is het weer afwachten geblazen, en hopen dat veel vragen positief beantwoord gaan worden. We hebben zelf goede hoop, maar we weten natuurlijk inmiddels dat je pas iets zeker weet als je het contract getekend hebt en je de sleutel in handen hebt....
Laten we dan maar hopen, dat dat moment snel komt, dan kan er een aannemer lekker aan de slag, dan kunnen wij de markten afstruinen, misschien een keer naar belgië rijd voor een brocantemarkt en vast wat spullies scoren.
Als alles een beetje loopt, willen we in de zomervakantie verhuizen...hebben we meteen nog even vakantie en kunnen de kinderen nog even wennen voordat ze daar naar school gaan.
Tjonge, wat ben ik weer positief aan het denken, maar ja, anders komen we er helemaal niet. Je moet wel positief blijven, het is wat we willen, dus moet je er iets van maken.

We spraken gisteren een buurman, die ook zo ontzettend graag weg wil. Naar een ander land dan wel, maar zij zijn het ook zo vreselijk zat hier. Het gaat bij hun, net als bij ons, voornamelijk om de kinderen. Basisschool valt nog mee, maar ga je naar een mavo, of hoe dat tegenwoordig mag heten, dan weet je niet wat je hoort af en toe.
Okee, de kwaliteit van het onderwijs schijnt in Griekenland niet geweldig te zijn, maar de verhalen die ik hier om me heen hoor van oudere kinderen en ouders met oudere kinderen zijn om te huilen. Je hebt als ouder ook een grote verantwoordelijkheid om je kinderen de nodige kennis bij te brengen vinden wij, dat moet je niet volledig aan een leraar overlaten. Die verantwoordelijkheid ontbreekt bij veel ouders hier in nederland, waardoor veel kinderen de zo bekende 'waarden en normen' niet meekrijgen.
Dat zijn kinderen die messen mee naar school nemen, met stenen naar mensen (of kinderen) gooien, fietsen stelen, vernielingen aanbrengen aan de spullen van een ander en ga zo maar door. Ik wil nederland niet afkraken, hoor, maar veel ouders in nederland maken dat wij ons hier niet meer veilig voelen en de toekomst voor onze eigen kinderen niet zien hier tussen.
Ik weet het, je hoeft daarvoor niet naar griekenland, je kunt in de achterhoek nog wel terecht, of gelderland, of elk klein dorpje in het oosten van het land. Maar dat is niet wat we willen. We willen al heel erg lang naar griekenland, dit is niet van de laatste paar weken, dit is al jaren zo.

En dus....gaan we nog even door met dromen en alvast inrichten, hahaha..... we hopen dat in dit geval voor ons geldt: drie maal is scheepsrecht, dit is namelijk nu het derde project waar we onze aandacht en energie volledig aan geven.
Jullie blijven toch nog wel meeduimen he???

Makelaarsnieuws!!!!

Vandaag een mailtje uit Rhodos....onze makelaar heeft het opknappand bezocht en zij is zelf enthousiast erover! Het ligt op een mooie plek in de oude stad, het is ruim, het heeft een "buiten" E N een "binnen" en vijf kamers. Er moet flink wat opgeknapt worden, maar ze heeft een architect meegenomen en die vertelde dat voor 50.0000 euro je het helemaal nieuw en mooi kan hebben. Ook verzorgt hij alles v.w.b. verbouwingen en vergunningen. Hij wist ook te vertellen dat er voor dit soort verbouwingen subsidie gegeven wordt, vanaf 50%.... dus dat is natuurlijk supermooi nieuws.

We gaan nu snel de vragen inventariseren die we hebben, want we zijn over dit pand ook positief. De eigenaar is erg soepel en de huurprijs is "negociable" en ze is bereid pas huur te vragen op het moment dat we gaan draaien.

Oftewel......we zijn weer een beetje blij, al zouden we natuurlijk graag even zelf willen gaan kijken nu......

Even wat plaatjes van dit pandje:

Goeie vraag...

In ons werkboek "Bewust Emigreren" kwam ik de volgende vraag tegen:

Welke 3 plezierige, kleine acties kun je vandaag nog doen om je nieuwe leven wat dichterbij te halen? Zoek iets wat je energie geeft, leuk is en eenvoudig......

Nou, dat is dus nog niet eens zo eenvoudig...hahaha....maar 1 dingetje wist ik wel. Even wat op ons emigratieblog posten. Je verhaal kwijt kunnen is leuk en eenvoudig en oke...het geeft geen energie, maar kost ook geen energie......
Nog niks van de makelaar gehoord dus....ik denk dat ik zo toch maar even een mailtje eraan waag. Dat ene pension krijg ik niet uit mijn hoofd en Richard ook niet. Toch maar even zeggen dat we het toch wel echt willen en dat de eigenaresse misschien toch nog om te praten is. En anders zou ik het heel fijn vinden als er gekeken gaat worden naar mogelijkheden om het te kopen. Dan hebben we tenminste met de eigenaresse niks meer te maken....

Ondertussen ga ik stapje voor stapje door het emigratiewerkboek heen. Dat valt niet mee, kan ik je wel vertellen. Het gaat heel diep en er wordt ook ergens gezegd dat je vaak hard aan het werk bent, op praktisch EN op emotioneel gebied.....en dat is waar.
Het gekke is dat, als ik hier naar buiten kijk, onze mediterrane tuin in, en de olijfboom in de wind zie bewegen, ik dan een soort melancholiek gevoel krijg. Zou het heimwee zijn? Ik denk namelijk dat ik ergens diep van binnen al afscheid heb genomen van Nederland. We hebben geprobeerd om in de achtertuin een griekse sfeer te scheppen, maar dat lukt natuurlijk nooit helemaal. Ik weet wel, dat planten en het weer niet de reden zijn waarom we willen vertrekken, maar toch draagt het bij aan een soort gevoel van welbehagen.

Okee....ik ga even wierook branden......

Zitten we dan....in een nat Nederland....

Na onze welverdiende vakantie van drie weken op "ons" eiland Rhodos zitten we weer in een koud en nat Nederland. Te wachten op bericht van de makelaar. Helaas hebben in die drie weken nog niks concreets. We waren dichtbij ons droompand, maar de eigenaresse stelde nogal onmogelijke voorwaarden waar ze tot nu toe nog niet van is teruggekomen.
Misschien dat dat nog gebeurt, maar ik vrees het ergste.
Zaterdagavond kwam de makelaar nog even langs in ons appartement en hebben we via internet nog wat opties bekeken. Jammergenoeg kunnen we niet zelf op onderzoek uitgaan. Maar ze weet nu wat we willen en wat we financieel kunnen. Ze zou voor ons gaan kijken in een huurpand in de oude stad waar de eigenaar geen sleutelgeld vraagt, maar waar wel het e.e.a. moet worden opgeknapt. Het is nu dinsdag en nu baal ik ervan dat we niet meer op Rhodos zitten om zelf even heen en weer te gaan. Het verplichte wachten is echt vreselijk.

Maar ook omdat deze vakantie meer was dan alleen maar een vakantie -je gaat er toch min of meer van uit dat je alleen nog maar naar Nederland teruggaat om te pakken- is het emotioneel een flinke opgave om hier te zitten. Tuurlijk kun je alle cliches erop loslaten...je hebt het toch goed, je bent gezond, je hebt een mooi huis enz. enz. maar toch zit je met je hoofd al in Griekenland. Je weet wat je wil, maar het kan nog niet, dat is erg frustrerend.
Maar ach....ik heb het idd goed en ik heb alweer lekker gescrapt....Phaidra zit aan de overkant van de straat op school dus ik hoef geen kwartier meer te lopen...wat zeur ik nou???